- həyəcana düşmək
- 【動】不安になる､ 心配になる[ﾌｱﾝﾆﾅﾙ､ ｼﾝﾊﾟｲﾆﾅﾙ]
Doğrundan da gənc, ömründə heç bu cür həyəcana düşməmişdi. — 実際のところ､ この若者は､ 人生でこのような不安に陥ったことがなかった。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
həyəcana düşmək
Look at other dictionaries:
həyəcan — is. <ər.> 1. Hər hansı bir səbəbdən doğan daxili təlaş, narahatlıq, təşviş, iztirab. Qətibənin iztirab və həyəcanı həddindən aşmışdı. M. S. O.. Ağca həyəcandan qızarmış, başını aşağı salmışdı. M. C.. Həyəcan keçirmək – narahat olmaq, təlaş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qorxu — is. 1. Gözlənilən və ya yaxınlaşan bir təhlükə qarşısında hasil olan həyəcan halı, dəhşət, təlaş hissi; hövl, xof. Qorxu hissi. Ölüm qorxusu. Qorxudan əsmək. – Yazıq şair qorxudan övrət məsələsini fars və ərəb dilində danışır ki, Ordubad… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təlaş — <ər.> is. 1. Həyəcan, iztirab, təşviş, həyəcan və iztirab içində tələsmə, əl ayağa düşmə, təşvişə düşmə. Tellinin təlaşı <Səfəri> heyrətə gətirdi. . Ç.. Təlaş etmək – bax təlaşa düşmək. <Cəmil bəy Humaya:> Heç quru bir heykəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iztirab — is. <ər.> Təlaş, təşviş, daxili həyəcan, narahatlıq, mənəvi əziyyət, nigarançılıq. Böylə əldən getdiyim gər bilsə yar əldən gedər; İztirabım görsə bəhri bikənar əldən gedər. Qövsi. <Arif Xavərə:> Sorma, heç sorma, nazənin Xavər! Məni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vurnuxmaq — f. 1. Boş boşuna o tərəf bu tərəfə getmək; qurdalanmaq, yerində hərəkət etmək, boş boşuna daim hərəkətdə olmaq, əlləşmək, çalışıb çapalamaq. Səhərdən axşamadək vurnuxmaq. – <Dayım> sonra yenə bir o tərəf bu tərəfə vurnuxdu. C. M.. . . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ət — is. 1. Canlıların bədənində sümüklə dəri arasındakı maddə; əzələ toxumalarının adi adı. // Heyvan və insan bədəninin yumşaq hissəsi. Əti sümükdən ayırmaq. 2. Kəsilmiş heyvan bədəninin xörəyə işlənən qismi. Qoyun əti. Toyuq əti. Mal əti. Bişmiş ət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
